زندگی مردونه

همه ما آرزو داریم. بعضی از این آرزوها بزرگ، بعضی هم کوچک هستند و فارغ از تأثیرگذاری آنها بر زندگی ما، همیشه به آنها فکر می‌کنیم و برای ما اهمیت دارند؛ اما چرا به این آرزو های نمی‌رسیم؟ و هر روز به تعویق می‌افتند. برای به واقعیت تبدیل کردن یک آرزو به مسابقه بین لاک‌پشت و خرگوش فکر کنیم، گاهی آرام و پوسته حرکت کردن بهتر از سرعتی اما کوتاه برد بودن است. باکمی برنامه‌ریزی روزانه و تغییر در عادت‌ها به آرامی و به‌مرور تمام آرزوها را می‌توان به واقعیت تبدیل کرد.

مهم نیست که چند سال دارید یا در چه شرایطی زندگی می‌کنید. بامطالعه و انجام راه‌کارهای این مطلب قطعاً تغییرات بزرگی در روش زندگی شما رخ خواهد داد. این تغییرات هم درونی هستند و هم ظاهری و موجب شادی و سر زندگی می‌شوند.

اولین گام باانگیزه بودن "هدف" داشتن است و انگیزه عامل حرکت، تمرکز و آماده بودن. از سوی دیگر با فرد باانگیزه باید هوشیاری و سریع باشد و مثبت فکر کند. ذهن در چنین حالتی آماده مبارزه و پیروز شدن است. برای باانگیزه بودن رقابت لازم است و این رقابت ممکن با دیگران یا با خودتان باشد و رقابت حساس بدون امتیاز و عدد و رقم بی‌معناست. فرض کنید برای کاهش وزن برنامه ورزشی پیاده‌روی، دو و پروانه داریم. یک ورق کاغذ بردارید و هر روز دقایق و تعداد حرکات ورزشی خود را یادداشت کنید. با این کار هم روند پیشرفت کردن خود مطالعه و هم احساس رقابت و انگیزه می‌کنید. در این مطلب روش "باانگیزه بودن" به طور خلاصه آموزش داده شده است.

خب پس تصمیم دارید ذهنی سریع و فعال داشته باشید. تنها راه سریع و فعال نگاه‌داشتن ذهن تمرین است. با تمرین حتی طرز فکر و تصمیماتی که می‌گیریم تغییر می‌کنند.  قطعاً شما هم از فراموش کردن یک موضوع مهم در موقعیتی حساس ناراحت و عصبانی شده‌اید. هر چه ذهن فعال تر و سریع تر باشد در موقعیت های حساس هم تصمیمات و موضع‌گیری های بهتر خواهد داشت. راه‌های بسیاری برای فعال کردن و فعال نگاه‌داشتن ذهن وجود دارد. در این مطلب به برخی از آنها اشاره شده است.

یکی از مشکلات امروزی جوان های جامعه ایران نداشتن هدف است. بروز چنین مشکلی نه دلیل اقتصادی و نه سیاسی دارد. بلکه تنها دلیل آن عدم آموزش زندگی کردن در مدارس است. با یک جمله می توان مشکل کار را نشان داد.« اگر زندگی یک سفر باشد، بدون برنامه چطور می توان سفر کرد؟ اهداف زندگی در واقع مقصد های مسیر سفر هستند و تا زمان رسیدن به آن شناخت کاملی از ان بدست نخواهد آمد.»

تست تافل یکی از تست های زبان استاندارد است که به عنوان استاندارد سنجش زبان دانشجوها پیش از ورود به دانشگاه مورد استفاده قرار میگیرد. در سال های اخیر از یک سو اجبار دانشجوهای مفطع دکترا برای گرفتن نمره تافل خوب و از سوی دیگر موج مجاهرت و خروج جوان های ایرانی از کشور شرکت در امتحان تافل بسیار مرسوم شده است. البته در یک سال گذشته با کاهش ارزش پول ایران شرکت در این امتحان کمتر شده و دیگر برای محک زدن زبان کسی شرکت نمی کند. از سوی دیگر با افزایش درخواست دانشجوهای چینی و هندی برای ورود به دانشگاه های خوب دنیا و کاهش پشتکار دانشجو های ایرانی حداقل نمره تافل مورد قبول اکثر دانشگاه ها خیلی بیشتر از اطلاعات سایت آنها است. از اینرو موفقیت در تافل زمان گیر و نیاز به پشتکار دارد. نمره خوب تافل فقط به شانس وابسته نیست. تافل به عنوان یک تست استاندارد واقعا سطح زبان شما برای ورود به محیط دانشگاهی را می سنجد از اینرو سطح دانش، توانایی و تفکر دقیق دانشجو در نتیجه آن بسیار موثر است. در کل تست به چهار بخش اصلی تقسیم می شود: •    خواندنی •    شنیداری •    گفتاری •    نوشتاری در این مطلب به طور گام به گام

آرزو داشتن سن و سال ندارد. بقای بشر در تلاش برای رسیدن به اهداف زندگی است. گاهی به دلایل محیطی و جبر زندگی رفته رفته از آرزو های خود فاصله میگیریم. در چنین شرایطی انرژی و خنده جای خود را به افسردگی و خشم می دهد. زندگی پر از آرزوهای بزرگ و کوچک است. گاهی یکی از این آرزو ها خیلی مهم می شود. اما عادت به تعویق انداختن کار را خراب می کند. کلید برداشتن هر مانعی تنها در یک جمله خلاصه می شود « می دانم که می توانم ». با اعتقاد به این جمله و کمی برنامه ریزی به راحتی می توان هر هدفی رسید.